waar is het feestje nou niet hier!

Ik klaag nooit, maar nu ga ik even flink klagen en zeuren. Dus als je dit wilt lezen dan ben je alvast voorbereid .
Aankomende vrijdag ben ik jarig en had ik gevraagd aan me man als verjaardagskado om samen uit eten te gaan. Dat had ik 4 jaar geleden ook gevraagd maar toen was ik nog ziek en kaal. Ik vroeg toen ik wil als ik weer haar heb en me goed voel samen uit eten. Dat is dus nooit meer gebeurt. . In de 8 jaar dat we getrouwd zijn zijn we nog nooit samen uit geweest. En voor ons zelf leek het me nu wel leuk en vooral goed voor het huwelijk om samen uit te gaan.
Maar goed ik dus aangegeven een maand geleden al. Ik vroeg als jij vraagt aan je ouders of zij willen oppassen op de jongens dan kunnen we samen een keer uit eten.
Komt hij gisteren mee aan dat hij nog aan zijn ouders moest vragen of ze konden oppassen. Nou toen zag ik de bui al hangen. Zijn ouders zitten bij verenigen en hebben een grote vriendekring. En ja hoor komt hij gisteren aan. Sorry ans maar me ouders hebben van don tot zondag al afspraken staan. Of het dan over een week kan. nee laat maar want dan komt het toch weer niet van. Dan gaat het net als de vorige keer 4 jaar duren voordat er iets komt. Andere oppas is er niet mijn moeder is ook jarig en die wil absoluut niet sávonds de deur uit. Ze past al veel op en om haar te vragen voor dit dan krijg ik alle verwijten naar me kop. Van waarom steeds ik zijn ouders zijn toch ook opa en oma? Een opas buitenaf hoeven we ook niet aan te denken aangezien onze oudste autistisch is en waardoor je niet zo maar een vreemd persoon in huis kan halen. Vrienden lieve schatten maar die hebben ook een gezin en wonen ook niet hier om de hoek. En verder hebben we echt geen sociaal leven. Mijn  heeft asperger en gaat werken en komt naar huis en gaat liever niet uit!
Dus zei hij dan nemen we de kids mee, he ja goed idee zeg 2 jongens van 8 en bijna 6 die super druk zijn en niet eens fatsoenlijk met een vork kunnen eten. Een lekkere dwarse peuter die na 5 min al van de tafel af gaat.
Dus dan feestje hier houden eens kijken wie er allemaal zullen komen schoonouders nee die hadden dus al plannen. Moeder nee die wil haar  verjaardag niet vieren. Vriendinnen de meeste moeten werken. Dus nu zit ik in het zelfde schuitje als 5 jaar geleden toen ik 30 werd en niemand voor mij verjaardag kwam.
Nou daar heb je kanker voor overwonnen zodat je geliefden op die bijzondere dagen bij je willen zijn..
sorry dit is normaal niet hoe ik ben maar ik voel me zoooo rot.

mirderpir idd slingers die hangt die met pijn en moeite op voor de kids. En al helemal niet voor mij. Een kado kopen betekend dat hij naar de winkels moet iets wat hij verschrikelijk vind. Maar ik neem geen genoegen met geld en de boodschap koop er zelf maar iets leuks van. En samen thuis een etentje maken doen we ook wel hoor. Maar toch dan komen de kids ook honderd keer naar beneden, dus tja daar mis je toch het itiem samen zijn toch wel.
Wat is dat by the way een  traiteur?
Weet je ik ga gewoon een hele grote lekkere taart maken en die ga ik niet delen met hem

Lieve meiden dank jullie wel voor al die lieve woorden
Echt super lief.
Gisteren heb ik nog even een goed gesprek gehad met me man. Door zijn AS spiegelt hij zijn gevoelens op mij, hij vind het op een andere dag vieren geen probleem. Hij vind het zelfs niet erg als het niet gevierd wordt. Maar sinds de kanker is mijn  verjaardag wel belangrijk geworden. Bij de 1e diagnose werd er zelfs aan getwijvelt of ik uberhaut wel het einde van me zwangerschap zou halen. Voor 2 dagen dacht ik ook echt nou mijn dagen zijn al geteld.

Toen de goede diagnose binnen kwam en het was Non-hodking een kankersoort die in de meeste gevallen goed te behandelen is. Was ik erg opgelucht toen ik 32 werd, was het een overwinning en wilde ik het wel vieren. Het doet me nog steeds pijn, dat de mensen die mijn fam zijn me zo voorbij gaan. Bij me moeder vind ik het ook erg moeilijk maarja zij is psygisch niet echt in orde. Dus  daar probeer ik me zoveel het kan los van te maken.

 Aangevegen bij me man dat ik het niet leuk vind als we dit afspreken, een maand van te voren. Dat hij het op het laatste moment gaat vragen. Hij was ook teleurgesteld in zijn ouders, omdat die vorige week vroegen wanneer ik het zou vieren. En hij verwachte dat ze die datum vrij zou houden. Wat ze dus niet hebben gedaan. Dat vind ik ook wel erg kwetsend. Vorige jaar me echt helemaal vergeten. 2 jaar terug belde ze pas de 18e om te feliciteren terwijl ik dus de 16e jarig ben.

Verder gezegd tegen me man ik wil niet elk jaar in tranen uitbarsten. Om zo duidelijk te maken dat ik me  niet erg gewenst voel. En dan een heeeeel fout stemmetje in me hoofd gaat zeggen je had er beter niet meer kunnen zijn. Niet dat ik van een brug ga springen of zo, maar het gevoel heb nou hier ben ik dan. Maar waar zijn jullie??
Maar goed lang verhaal
In ieder geval neemt me man nu vrij en gaan we koffie drinken, wel met onze jongste zoontje erbij. De oudste zijn op school. En we proberen  er toch een leuke dag van te maken. Deze is voor alle lieve meiden hier

lief mafkees Nou hoefde ik net niet meer te huilen en nou heb ik tranen in me ogen van je bericht.

Nou het waren tranen van ontroering Vind het super lief van je. Je nicknaam past niet echt bij je je kunt beter liefkees heten

@ myself lief van je

Dankje wel Nina en Saskia Dat hoop ik ook ik ga idd maar een lekkere taartje bij eten

Krijg gis te horen dat het uitje dat op 17 nov stond ook niet kan doorgaan
Het is geloof ik niet mijn week zucht, hij gaat lekker.

Thanks lieve meiden voor alle knuffels,

@marie idd ff klagen ff me hart opluchten. Ik ben heel duidelijk geweest naar me man ik, heb gezegd ik wil voor mijn verjaardag 16 nov op vrijdagavond uit eten. Kan jij vragen aan je ouders of hun een keer willen oppassen? Dan gaan we om 7 uur weg kunnen we van tevoren Daeven zelf op bed leggen en De oudste 2 in pyjama's klaar hebben voor bed! Nou hoe duidelijk moet ik dan nog zijn? Heb ook gezegd dat hij het resturant regelt, zodat het een verassing is waar we gaan!
Pgb hebben we niet marie, voor dit soort zaken zou het wel fijn zijn. Maar buiten dit hebben we het niet nodig. We kunnen goed omgaan met zijn gedrag, en weten wat we wel kunnen en wat niet. Misschien eens navragen bij MEE of hun hierin kunnen meedenken.
Of hij dit uit zich eigen kan bedenken nee dat denk ik ook niet. Vandaar dat ik het ook een maand van tevoren zo heb gezegd en daarna nog een keer of 2, 3 keer heb aangeven. Maar hij is niet dom als hij voor zijn werk iets moet regelen kan hij het ook. Dus het is steeds gebrek aan interesse.

Ik vind het zuur dat het uit van 17 nov niet doorgaat, kwa gevoel is het nu helemaal ff van nou dat kan er ook wel bij. Maar ik begrijp het wel waarom het niet kan doorgaan ik heb ook niks gezegd van hoe het nu gaat, ik weet dat ze zich daarom schuldig zou voelen en dat wil ik ook niet. Dus vandaar ff hier klagen en dan weer door gaan. thanks voor de lieve woorden.

oja marie ze komen idd wel erg vaak naar beneden de oudste 2 dan, zal waarschijnlijk sint spaningen zijn. Ik zal zo blij zijn als die weer het land uit is

Whaha minou nou ik kan hem wel in de kook doen hoor o echt hoor ik vind er geen klap aan .
We doen ook niet aan pakjes avond er liggen s'ochtends kadoos onder de schoen en het is dan gelijk uitpaken en klaar en s'avonds gewoon vroeg naar bed. Kerst doen we wel uitgebreid. Maar goed das een heel ander onderwerp.

Ja Fransje gelijk heb je hoor,maar ik blijf het wel jammer vinden, dat vooral mijn moeder niet komt en me schoonouders me weer zijn vergeten.