Mama-life
| Ano Voor Nu schreef op: 30-10-2012 16:34:24 |
jaren lang heb ik problemen met mijn vader (drank,vreemdgaan,scheiding ect.) en elke keer heb
ik hem vergeven tenminste er werd nergens over gesproken en ik schoof mezelf altijd op zij en mijn
gevoelens duwde ik altijd weg en we gingen door. (om niet te bekend te worden ga ik verder niet uitwijden maar laat ik het er op houden dat er dignen zijn gebeurd waarvan iedereen zegt dat het niet kan en dat ze niet begrijpen waarom ik nog contact hebt met hem) nu hadden wij pas een feest vna een tante (zus van hem) en hij zei tegen mij dat we eigenlijk wel moesten gaan omdat ze zoveel voor hem deden. (ik zie ze af en toe bij mijn vader) ik zei dat ik het zou proberen om oppas te zoeken, dat hebben we gedaan maar het lukte gewoon niet. ik zei tegen mijn man dat hij mijn vader maar een sms moest sturen want ik durfde het niet (bang voor zijn boosheid) dus zo gezegd zo gedaan en nu hebben wij daar niks op terug gekregen , ik had ook niet anders verwacht want hij is nu gewoon kwaad dat we niet zijn geweest. normaal zou ik weer mijn hoofd buigen voor net als alle andere (heftige) dingen en heb een sms sturen van hee hoe is het? ect. maar nu heb ik niks laten horen omdat ik altijd 'de eerste' moet zijn die contact op neemt. nu hoop ik dat hij 1 keer in zijn leven vader zal zijn en mij smst of belt maar helaas na 1 maand heb ik nog steeds niks gehoord. dat hij mij misschien niet mist oke maar zijn kleinkind toch wel? |
| Quote |
| Mariskamv2 schreef op: 30-10-2012 16:52:02 |
Ik voel je verdriet en je frustratie. Je wil zo graag de liefde van je vader. hopen dat je vader zich gaat gedragen als een vader, zo herkenbaar. ik heb ook zo'n vader, hij heeft dingen gedaan die het daglicht niet kunnen verdragen. het is een moeilijk persoon om mee om te gaan. Je voelt je zo omdat je niet kan omgaan met hoe hij is. Heel begrijpelijk ook. Verwacht niets en ga je eigen weg. Je hebt een man en kind, die hebben je hard nodig. Leer van zijn fouten door ze zelf niet te maken. Jou vader is wie hij is en kan zijn liefde voor jou niet uiten. ik geef je een dikke knuffel  . Hoe hij doet zegt alles over hem en niets over jou en over je kind.probeer hem los te laten, ga je eigen weg en verwacht niets, dan kan hij alleen maar meevallen. sterkte, het is niet makkelijk om zo'n vader te hebben. |
| Quote |
| Ano Voor Nu schreef op: 30-10-2012 17:22:14 |
wat lief van je mariska ik voel me precies zoals jij verwoord verdrieting en vol woede omdat ik al
die keren hele erge dingen heb geacepteerd door gewoon het hem te vergeven en niks er over te
zeggen. en nu dans ik een keer niet naar zijn pijpen en heb je dit... zo jammer maar het is zoals
jij het zegt het zegt meer iets over hem als over mij, ik heb altijd een stap gezet en als hij het
moet doen gebeurd er niks.. |
| Quote |
| Harleysmama schreef op: 30-10-2012 17:26:06 |
Misschien is je vader wel terleurgesteld, omdat je man hem een sms heeft gestuurd. Ipv dat jij even
belde om te zeggen, dat het helaas niet ging lukken om te komen, omdat je geen oppas had. Hoe rot ook denk dat je bij jezelf na moet gaan, wat hij toevoegd aan je leven. Wil je in ieder geval sterkte wensen. |
| Quote |
| Harleysmama schreef op: 30-10-2012 17:26:50 |
Sorry ik drukte maar 1 keer, maar hij post hem 2 keer. |
| Quote |
| Ano Voor Nu schreef op: 30-10-2012 17:47:17 |
teleurgesteld? sorry maar ik laat mijn man niet voor niets sturen..en wat had ik al die keren moeten
zijn |
| Quote |
| Petrina schreef op: 30-10-2012 20:50:27 |
Oooh het is zo begrijpelijk dat je dit hoopt maar ik denk dat deze hoop je kapot kan gaan maken.
Misshcien is het voor jezelf beter om die hoop los te laten, hoe moeilijk ook, verwacht niets. Doe
wat jij wilt doen als jij contact wil zorg daar dan voor, ook als je dat zelf moet doen, maar als je
dingen blijft verwachten zal je zelf telkens zoveel pijn ervaren als die verwachtingen niet vervuld
worden.... Ik weet hoe pijnlijk dit is, als het je ouder betreft die je verwachtingen niet vervuld.
Ik hoop dat je hiermee kan leren omgaan! Ik weet hoe eenzaam en alleen je je dan voelt, als je eigen ouder je zo laat staan, als je eigen ouder je zo teleursteld, maar vooral als ze jou niet zien staan en daarmee je kinderen niet meer zien staan....... Het is ook niet eerlijk, ieder kind verdiend het van z'n ouder te ontvangen, maar als het er niet in zit is het voor jezelf beter en rustgevender om het te accepteren zoals het is, hoe moeilijk soms ook... Wees maar lief voor jezelf! En geef jezelf maar wat je nodig hebt! |
| Quote |
| Anp Voor Nu schreef op: 31-10-2012 07:00:24 |
Lief van je petrina je verwoord het allemaal zo mooi, ik kan verder niet teveel uitwijzen in verband
met herkenning maar ik heb hier met jou ook meerdere keren over gesproken en weet jou jeugd ect
ook. ik mis verder niks aan hem want een echte vader is hij niet maar gewoon het idee...dat hij niet de stap durf te zetten en ik heel mijn leven lang voor hem altijd over Bergenaren moeten klimmen en gewoon gedaan als of het de normaalste zaak van de wereld is. de meeste mensen vinden dat ik hem al lang had moeten laten vallen telkens als hij mij bedroog enz. maar telkens dacht ik het blijft je vader! Maar nu wil ik eens kijken of ik echt wel vest beteken in zijn leven. belt hij niet dan is het goed en duidelijk voor mij hoe moeilijk ook |
| Quote |
| Petrina schreef op: 31-10-2012 09:22:02 |
Het zegt meer over hem als over jou meis!! Hoe verdrietig ook.... Hij weet niet wat hij mist aan jou en je kindje! |
| Quote |
| Angelique schreef op: 31-10-2012 09:43:55 |
ik weet zooo goed hoe jij je moet voelen het is alsof ik mijn eigen verhaal lees mijn biopa die was echt exact zo en zo vaak ging ik weer terug en zwegen we en gingen we verder en telkes weer ging hij over de scheef en weer ging ik er naief op terug maar voor mij was er een grens hij heeft me psycische zo misbruikt (in de scheiding van mijn ouders ) heb een strepe getrokken tot hier en niet verder vanaf nu ga JIJ niet meer MIJN leven bepalen ik heb alle contact verbroken en daarmee ook mijn broertje verloren (die geloofd nog steeds heilig in het goede van die man en zijjn inmiddels al vaker samen opgepakt om idee te gevenhoe dat ging) ik was toen 17 ik heb hem daarna nog paar keer gezien niet opgezocht maar gewoon tegen gekomen hij bleef mijn leven beheersen in mijn hoofd wilde hemniet zine maar zag hem overal en elke keer weer was ik bang dat hij weer beslag op me zou leggen en weer voor zijn vuile werk zou laten opdraaien hij had me zon pijn gedaan steeds weer de leugens steeds weer die pijn steeds weer ellende elke keer als ik iemand vertelde wie ik was was ik bang voor reacties meerdere malen is het ebeurd dat ik mijn naam zij en er wel iemand was oooooo dan ben jij zeker dochter van die en die een weet je dat doet zeer want dat was dus niet bepaald positief ik wilde alleen nog maar danen op zijn graf en weet je dat heb ik gedaan jaren hield ik dagboeken bij zwarte doemschrifte noemde ik ze alles heb ik in ene doos gestopt ook fotos van hem enz ik ben gewoon domweg gana rijden en heb de doos gefikt hem gecremeerd de champange opengetrokken en staan dansen op zijn graf vanf de dat is hij voor mij dood en is het in mijn hoofd rustig wat dat betreft ik weet dat hij leeft iik weet waar en ik weet hoe mijn broertje zocht 2 ar gelden contact en heb die kans gegeven hij heft hem gruwlijk misrbuikt en nu weet ik dat de keus om hen beide uit mijn leven te bannn de beste keus is die ik ooit gemaakt heb het is verdomde moeilijk die stap ik heb daarna nog twee lieve papas gekend waarvan er een nog wel is maar ziek is ik mis een vader maar niet mijn vader niet die biopa want ondanks dat er ook wel wat moeie momente zijn geweets hoor in mijn vroege jeugd is hij nooit ene vader geweest want een vader hoort zulke dingen neit te doen met zijn kinderen een vader moet beschermen er voor je zijn enz en ja niet alle papas kunnen dar en dus mis ik een vader maar niet hem en das gewoon een stuk wat je duidleijk moet krijgen voor jezelf wat mis ik en wie mis je je vader echt of mis je een vader ? en wat wil je er dan verder mee ga je weer op je knieen ana jezelf voorbij en maar voor de vrede weer bij hem komen of ga je afstand nemen je hoofd leegmaken en voor jezelf keizen en dan maar n vader missen en das heel wat minder pijnlijk dan op die manier om blijven gana met en keer op keer gekwetst worden |
| Quote |
| Ano Voor Nu schreef op: 31-10-2012 13:32:34 |
lief van je Petrina!! weet jij trouwens wie ik ben of heb je geen idee? Angelique wat zeg je dat mooi ik mis ook een vader maar niet hem.. ook jou verhaal ken ik stukjes van omdat je mijn dat wel eens verteld hebt. weet je wat het moeilijke is er spookt continu in mijn hoofd van straks is het voor goed klaar maar dan gelijk er achter aan ja en? wat ik ga missen? geen idee. een man die ooit een beetje een vader voor me is geweest is op mijn 10 al uit mijn leven gegaan en daar bij bedoel ik dat mijn vader toen al ging drinken ect. dus was hij zichzelf niet meer. je kunt niemand vertellen of uitleggen hoe erg en angstig het is om voor je eigen vader bang te zijn dat is toch niet normaal? als ik het er nu met mijn man over hebt dan zegt mijn man dat ik het zelf moet weten of ik weet contact ga zoeken of niet hij kan dat voor mij niet beslissen en dat hoeft ook niet maar hij zegt wel dat er bij ons absoluut geen fout ligt. en daarbij zegt mijn man dat mijn vader echt dankbaar mag zijn dat hij nog in ons leven mee heeft mogen draaien ons kindje gekend heeft ect. omdat ieder ander hem al lang had laten stikken! helaas ziet mijn vader dit niet zo en is voor hem altijd alles van zelf sprekend. hij is nooit een vader, doet altijd zijn eigen ding en is meestal het kind en ik de moeder en dan in z on situatie denk hij mij de les te lezen...? moet hij dat in eens wel vader zijn? een feest van een tante die ik nooit zie, kom op als je daar kwaad over word en geen contact meer zoekt is er weinig liefde lijkt mij toch |
| Quote |
| Mieps01 schreef op: 31-10-2012 13:52:29 |
gaat het voor hem wel om dat feest? of gaat het erom dat je niet hebt "geluisterd". Je vader klinkt
als iemand die het graag naar zijn hand zet. Alles draait om hem? Ik denk dat je je vader misschien wel nooit tevreden kunt stellen. maar ik denk dat dit een machts spelletje zou kunnen zijn? jij zegt een keer nee... en hij wil nu dat jij met hangende pootjes gaat vertellen dat je het verkeerd hebt gedaan. Ik ben niet zo van spelletjes. Het helpt allemaal niks. Maar als het echt zo is, als dat ik het inlees dan heb je met een relatie met je "vader" niks te winnen. Een vader zoals je graag had willen hebben zal hij waarschijnlijk nooit kunnen zijn. Als er zoveel dingen in zijn leven spelen met drank etc, dan kan hij dat waarschijnlijk niet eens. Misschien wordt het tijd om los te laten? maar alleen jij kunt dat bepalen. |
| Quote |
| Angelique schreef op: 31-10-2012 18:46:36 |
ja het blijft heeeel moeilijk maar achteraf ben ik juist heel blij dat ik die stap gemaakt heb het
heeft mij zovel meer geluk gegeven en ja hij heeft niet direct opgegeven heeft me nog tijden lastig gevallen met kaartjes mails enz maar toch was het MIJN keus hij had zijn kansen gehad krege te laat spijt en nu was het klaar ik heb heel vaak gezegt is klaar zag ik hem maanen niet kwam hij weer met spijt maar we spraken nergens over hij was veranderd en klaar ja veranderd aan me kont hij was nog erger maar liet het weer toe na 3 keer was het klaar werd weer is gechanteer alleen als je hier komt mag je die brommer hebben anders niet nou heb hem duidelijk gemaakt dat hij die brommer kon stoppen waar licht niet kan komen uiteindlijk zullen ze niet verander en uiteindlijk is er maar een die gekwets word en geloof me dat is niet hij denk er over na zet dingen op een rijtje g na wat je wil en handel daarna en heus zal niet in een keer goed gaan zal tijd kosten maar uiteindlijk ... |
| Quote |
