volgens de bijbel..

als zelf de moordenaar aan het kruis naast Jezus van Jezus zelf te horen krijgt dat hij mee gaat naar het paradijs, dan is er voor je vader zeker nog redding.

Voor God is zonde een zonde. Of ik nou vreemd ga, naar een andere man kijk en verlang, slecht praat over een ander of iemand vermoord. Op het moment dat ik iets van dat doe dan doe ik zonde.

Zonde is niets meer of minder dan je doel missen. Op het moment dat je wat doet of denkt wat niet in lijn is met God dan is het dus zonde: je doel missen. 

Het ligt eraan hoe je er mee omgaat of je behouden wordt. Heb je spijt, vraag je vergeving en bekeer jeje van dit gedrag? Of ga je door?

Feitelijk is het dus ook zonde anders te beweren zoals je moeder doet: ze mist haar doel op het moment dat ze beweerd dat hij niet meer zou mogen geloven. Daarmee kunnen we niets zeggen over haar eeuwig leven, alleen het is wel zonde. Ze beweerd anders dan God geopenbaard heeft.

Ieder mens doet zonde, elke dag weer. Elke dag is er wel iets waardoor je je doel mist. Het is alleen hoe je er mee omgaat.

Jezus is aan het kruis gegaan en heeft al onze zonde op zich genomen. Hierdoor mogen wij vergeving vragen. Ik erken dat ik een zondig mens ben, zie dat ik mijn doel regelmatig mis en merk ook dat hoe GOd mij vraagt te leven een veel beter leven voortbrengt dan wat mijn menszijn wil. En toch ga ik er regelmatig tegenin.

Jou vader en moeder mogen allebei gewoon geloven, maar ik denk dat je moeder gewoon in en in gekwetst is. Kan me voorstellen dat het verschrikkelijk moet zijn als je partner is vreemd gegaan. Dan kun je rare dingen gaan roepen, maar ik denk dat haar punt: die ziekte is een straf op de zonde, niet opgaat.
Anders zouden we allemaal doodziek moeten zijn, want ieder mens doet elke dag zonde en voor God is elke zonde gelijk. Zou lekker zijn als God ons zo zou straffen ;-)

Ziekte is een gevolg van de zonde. De zonde is zijn algemeenheid. Maar ik geloof niet da t God kijkt van: jij bent vreemdgegaan, jou geef ik die en die kanker, jij hebt geroddeld, jou geef ik een longontsteking, jij hebt slecht gedacht over je buurman jou maak ik verkouden...

Dus....

Even zo  Volgens de Bijbel is niemand zonder zonde.  In de Bergrede vertelt Jezus zelfs dat men al veel sneller de fout in gaat dan je zou denken.

Hoe dan ook, waar het nu juist om gaat in het Christelijke geloof, is dat niemand verdient om naar de hemel te gaan.  Het is niet te verdienen door maar zo goed mogelijk te leven.  Het punt is dat je in Jezus moet geloven.  Geloven dat Hij gestorven is voor je zonden en weer opgestaan is uit de dood.  Dat heeft Hij gedaan uit liefde voor ons.

Het is daarom dus absoluut niet juist om te zeggen dat God mensen straft voor wat zij verkeerd doen door bijv. ziekte o.i.d.  Uiteindelijk zal er een Dag des Oordeels komen, maar die dag is niet nu.  Er loopt al een topic over toeval/dingen die gebeuren met of zonder reden.  Ik weet niet wat de reden is voor de ziekte van je vader, maar ik kan me echt niet voorstellen dat het een straf is voor iets waar hij spijt van heeft.  Ik weet niet of je vader gelovig is en of hij het met God in orde heeft gemaakt, maar zelfs als dat niet zo is, kan ik nergens in mijn Bijbel terugvinden dat ziektes een regelrechte straf van God zijn.

Ik denk echt dat de gezondheid van je vader losstaat van het verleden. 

God is Liefde ben ik het overigens helemaal mee eens, al is dat soms wel anders als mensne het invullen.

Liefde is niet alles accepteren, maar is ook grenzen stellen.

Ben gek op mijn kinderen, maar in mijn liefde voor hen stel ik grenzen, zijn er gevolgen aan bepaalde keuzes die ze maken enzovoort. Ik probeer hen met de kennis die ik heb zo te vormen binnen hun eigen karakter dat het zelfstandige mooie verantwoordelijke volwassenen wordt.

Zo mag je het ook zien bij God. Hij is Liefde, in Zijn liefde houd Hij van ons zoals we zijn, maar houd Hij teveel van ons om ons zo te laten. Dus wanneer je Hem accepteerd in je leven gaat hij langzaamaan schaven, kneden enzovoort om je te vormen tot die mens zoals Hij jou bedoeld heeft zodat je kan gaan staan in het plan dat Hij voor je leven heeft.

Pas ik het op mijzelf toe dan is het zo gegaan:
1,5 a 2 jaar geleden ben ik een wedergeboren christen geworden. Altijd christelijk geweest ,aar vooral op verstandelijk niveau, nu is het 30 cm gezakt. Ik heb een echte echte relatie met Jezus gekregen, wat betekend dat je ook Zijn stem leert te verstaan. Dat je daadwerkelijk af en toe contact hebt. Dat is fantastisch om te ervaren.
Op het moment van mijn wedergeboorte hield hij gewoon van mij, niets meer niets minder. MAAR ik was zo onzeker! Zo bang voor alles. Hij hield teveel van mij om mij zo te laten. Dus hij is gaan schaven, opbouwen, kneden aan mij. Haalde oude lidtekens open om het echt te kunnen verwerken. Gaf mensen aan mij die mij ineens konden knuffelen (ieuw, dat vond ik altijd zo erg! Walgelijke uiting van liefde haha zo overdreven. Maar in werkelijkheid voelde ik mij nooit goed genoeg om geknuffeld te worden). Hij liet mij keer op keer zien hoe mooi Hij mij vond. Door een droom, door mensen die mij ineens smsten omdat ze het gevoel hadden dat het hoorde, bijbelteksten die God aan mensen gaf om aan mij door te geven. We hebben wel eens gebeden dat iemand zo ineens dingen uitsprak waarvan ik op dat moment naar God uitsprak (in stilte) dat ik daar mee zat. Bevestiging keer op keer. Hij is mij aan het vormen, brengt dingen op mijn pad waar ik 2 jaar geleden voor zou zijn weggerent, en wat ik nu in overweging neem (heb altijd nog de mogelijkheidi om dingen af te wijzen, Hij draagt dingen aan maar dringt niet op, de keuze ligt bij mij. Dat is echte Liefde, de mens de mogelijkheid geven zelf te kiezen, voor of tegen Hem, voor wat hij aandraagt of het nog voorbij te laten gaan enzovoort, echte liefde dwingt niet).

Zo ook met je vader: God houd van je vader. Gewoon zoals Hij is, of hij nou is vreemdgegaan of niet. MAAR Hij houd teveel van je vader om Hem zo te laten. Dus wanneer je vader het toestaat zal hij daarmee aan het werk gaan.

NIET door hem ziek te maken, maar door aan de slag te gaan met het punt in je vader waar zijn zwakte ligt, en hem daarin sterker te maken. Dat is de werkwijze van God. Van binnenuit een mens vernieuwen.

Het gevaar met de bijbel is dat je het in zijn geheel moet lezen, maar heel vaak dingen uit de context worden gehaald waardoor er iets heel raars staat. Alleen de bijbel is niet bedoeld voor enkel losse teksten. Je kunt ze wel gebruiken, maar dan moet je wel weten of het in de context past of dat je er een andere draai aan geeft...

Oh en trouwens: ik kan ook nog veel leren uit de bijbel hoor. Ik denk dat nooit iemand is uitgeleerd en ben het helemaal met je eens Evenzo dat zelfs bijbelgeleerden niet op alle vragen antwoorden hebben.

In een topic van eersgister kwam iemand die ook met allemaal nare verhalen kwam, daar kan ik ook geen zinnig antwoord op geven. Ik weet niet waarom kinderen verkracht en ziek worden, waarom er mensen zijn die kinderen misbruiken of die anderen vermoorden. Waarom kanker bestaat? En waarom God het niet heeft tegengehouden?

In zekere zin weet ik het antwoord MAAR echt bevredigend vind ik het niet. Simpelweg omdat ik als menszijde zou denken: ik houd de ziekte tegen, ik houd het slechte tegen. 

MAAR dan is er geen vrije keuze meer van de mens. Dan worden we mensen die MOETEN houden van God, zodat we het slechte niet meer kunnen kiezen.

Hoe naar ook: ziekte, misbruik enzovoort zijn gevolgen van onze zondige verlangens en onze slechte daden. Ook die van mij. Ook ik kies nog regelmatig tegen God, hoe ontzettend veel ik ook van Hem houdt... Ben er helaas geen haar beter in.

Tegelijkertijd, hoe verschrikkelijk het ook is, ben ik wel blij dat God ECHT Liefde is, die ons niet dwingt maar die keuze bij ons laat. En dat maakt me er steeds meer van bewust dat ik daadwerkelijk van binnen wil veranderen al ik zie hoeveel ellende er is... Waarom hebben we het zover laten komen?

Omdat we zelf graag op de troon zitten, in plaats van de Ander erop te zetten... Maar in Zijn Liefde heeft hij ons wel die keus gegeven. Wil je zelf beslissen? Of laat je je leiden?

Ben niets beter dan een ander door mijn geloof. Ik sta nergens buiten om mijn geloof. Gevolgen van de zonde komen evengoed door mij.

Maar echt bevredigend vind ik dat niet. Want ik met mijn menselijke brein zou de mensen dan verplicht hebben van mij teh ouden zodat die ellende er niet zou hoeven zijn... Maar ik zou ook weer niet gelukkig worden als mijn kinderen van mij MOETEN houden. Of mijn ouders van mij MOETEN houden. Ik vind het fijn wanneer ze van mij houden uit vrije wil, niet omdat het moet... 

Even zo, ik zou het dan met je moeder hebben over Jezus aan het kruis, met de moordenaar die naast Hem hing.

Lucas 23:29-44 is dat:

39 Een van de gekruisigde misdadigers zei spottend tegen hem: ‘Jij bent toch de messias? Red jezelf dan en ons erbij!’ 40 Maar de ander wees hem terecht met de woorden: ‘Heb jij dan zelfs geen ontzag voor God nu je dezelfde straf ondergaat? 41 Wij hebben onze straf verdiend en worden beloond naar onze daden. Maar die man heeft niets onwettigs gedaan.’ 42 En hij zei: ‘Jezus, denk aan mij wanneer u in uw koninkrijk komt.’ 43 Jezus antwoordde: ‘Ik verzeker je: nog vandaag zul je met mij in het paradijs zijn.’

Hier zou je met je moeder over kunnen praten . Die moordenaar heeft spijt, en God ziet dat. Mensen zullen het mogelijk niet gezien hebben omdat ze verblind waren door hun woede (kruisdood was echt de ergste dood die je kon krijgen, alleen extreem slechte mensne werden vroeger zo vermoord). Maar Jezus zag het hart van deze moordenaar en vertelde hem: vandaag zul je met mij in het paradijs zijn. Prachtige belofte!

Jezus ziet het hart van je Vader. Ik denk dat je hem nog meer voor je vader mag gebruiken dan voor je moeder. Moedig hem aan Jezus in zijn hart te laten kijken en dat hij spijt mag betuigen, en zich mag bekeren (dat vergeten mensen vaak: ze hebben wel spijt maar gaan gewoon door, je bekeren is een heel belangrijk punt).

Als die moordenaar in het paradijs kan komen is er voor ons ook zeker redding! Als we onze ogen maar op Jezus gericht houden. Hij is onze Verlosser, Hij heeft onze zonde op zich genomen waardoor wij vergeven kunnen worden (en nog veel meer)

Ooooh vind het gewoon jammer dat ik zo wegmoet! Zal hier later nog weer komen kijken hoor.

Weet je, het Woord van God (de bijbel) is zo fantastisch! Wij mensen hebben er echt iets geks van gemaakt. Kerken en mensen maken er veel regels bij die er niet instaan. Veel dingen laat ik om God, maar niet omdat hij het verbied maar naar eigen oordeel. Omdat ik geloof dat het mij niet dichter bij God brengt of sterker nog, mij juist van Hem afbrengt. Maar daar hoeven mensen of een kerk niet over teb eslissen. 

Door de bijbel te lezen kom je steeds meer te weten over het hart van God. Hij helpt mij daarbij. En Zijn hart is zo prachtig! Geen mens kan verzinnen hoe mooi het wel niet kan, Hij zal het altijd overtreffen ;-)

En gelukkig hebben wij daar niet over te oordelen. God ziet je hart, God ziet of je het meent. Als je op je sterfbed Jezus ineens echt ontmoet dan denk ik dat je daar niet aan voorbij kunt.

Mensen zeggen heel snel: we hebben een levende God. Maar veel van die mensne hebben de levende God nog niet ervaren... Het zijn niet zomaar woorden uit de bijbel, het is iets wat ik heb mogen ervaren met velen naast mij. Maar heb er jaren naar gezocht (een periode waarin achteraf gezien God zich vele malen heeft geopenbaard en mij klaargemaakt heeft voor de weg erna, maar op dat moment zag ik het niet) het is best een moeilijke zoektoch geweest. Elke keer dacht ik: wat nou: zoekt en Gij zult vinden. Ik zocht maar vond niet wat ik bij anderen zag, die echte levende relatie...

Tot pinksteren vorig jaar BOEM daar was Hij. En er is een vrede en liefde over mij heengekomen die ik nooit gekend heb. 

Ben nogsteeds mens, maar ben wel veranderd. Doe nogsteeds zonde, maar bekeer mij wel wanneer God mij laat zien wat mogelijk niet zo slim is om te doen. EN soms bekeer ik mij ook niet, niet omdat ik niet wil, maar omdat ik het vergeet, niet lukt of wat dan ook. Dat komt dan denk ik nog wel.

Ik ben niet perfect, maar misschien begrijpen mensen door mijn verhalen heen wel waarom een christen dan heel moeilijk zijn mond kan houden. Waarom ik het ieder ander gun. Waarom ik hoop dat alle mensen dit mee mogen maken, ook de mensen die er fel op tegen zijn. Het is voor mij de waarheid, sterker nog, ik geloof dat het de enige waarheid is.
Mensne kunnen daar boos om worden, maar zou ik het afzwakken dan zou ik God afzwakken.

Ik zeg ook niet: misschien is mijn moeder wel mijn echte moeder, misschien ook niet. Mijn moeder is mijn moeder! Ik doe aff aan haar als ik beweer dat het mogelijk niet zo is.
Zo is het bij mij bij God nog. Ik ben er net zo zeker van dat Hij bestaat als dat mijn moeder mijn moder is en mijn kinderen mijn kinderen. Die kan ik allemaal niet verloochenen.

Het brand van binnen en vragen en opmerkingen als deze daarvoor sta ik in vuur en vlam. Dan ratelen mijn vingers door in plaats van mijn mond haha.