Mama-life
| Jo schreef op: 20-10-2012 12:07:06 |
Ik ben Rooms Katholiek opgevoed, ben gedoopt en heb mijn 1e heilige Communie gedaan. Mijn oma was heel praktiserend, mijn vader had er een afkeer van, het verplichte 2 keer naar de kerk op zondag. Nu was in zijn tijd de hele mis in Latijn en 2 uur lang muisstil zitten in de kerk. Mijn moeder is ook Katholiek opgevoed, in haar slaapkamer stond als kind een Mariabeeld, met de mededeling, zij ziet alles dus vreet niks uit. We gingen naar de kerk met bruiloften, kerst, communie, pasen en uitvaarten, dus niet regelmatig. Als kind vond ik het spannend en soms ook vervelend, als het lang duurde. Op school kregen we godsdienst en dat was het, thuis waren we niet met het geloof bezig. Als ik nu in de kerk ben voor bv de schoolmis met de kerst dan gebeurt er iets in mij. Het is moeilijk uitleggen, het voelt of er "iemand" of "iets" is. Het voelt warm en vertrouwd, maar meteen denk ik dan, jij hoort hier niet want je geloofd niet. (zoals het hoort, maar hoe hoort het en wat is goed?) Als iemand direct aan mij vraagt, geloof jij in God, dan zeg ik nee, terwijl ik toch twijfel. Ik zie God niet iemand die over mensen oordeelt maar meer als een God die over ons waakt en waar we troost bij kunnen zoeken of kracht uit kunnen putten als we dat nodig hebben. Met een Reformatorische vriendin praat ik er wel eens over, maar zij zegt, je kunt niet de genade van God ontvangen als je zelf niks geeft. Je moet leven naar zijn regels en jezelf aan hem opofferen voordat je wat mag ontvangen. (dit zijn niet haar woorden hoor, zo vertaal ik het). Ik leef niet naar de bijbel, ga niet naar de kerk maar probeer wel een eerlijk en oprecht mens te zijn. Ja de hele hamvraag is eigenlijk, ben ik nu gelovig of niet? Ik hoop niet dat ik met mijn verhaal mensen kwets, ik respecteer ieder geloof en mensen die nergens in geloven. Ik zit gewoon enorm in een tweestrijd. |
| Quote |
| Boterbloem schreef op: 20-10-2012 21:53:58 |
Groeiproces Bepje, ik zie bij veel christenen nog dingen dat ik denk: wauw, als ik dat ooit zou
mogen bereiken. Ik ga nergens vanuit en zie wel wat God voor mij in petto heeft. En het voordeel is: de persoon
die Hij voor ogen heeft kan alleen maar mooier zijn, met mij en ook met jou. Laat Hem maar lekker
zijn gang gaan, dan komt het echt goed. ;-) |
| Quote |
| Jo schreef op: 21-10-2012 09:27:08 |
Mijn grootste denkfout is volgens mij dat ik er in een paar weken wel uit wil zijn. Wat ik wil en hoe ik dat wil, wat ik wil zijn en hoe ik dat ga doen. Waarschijnlijk duurt mijn leerproces al 35 jaar en zal die nog de rest van mijn leven duren. Mijn mening en visie zal steeds weer veranderen door alles wat je mee maakt. Bedankt lieve dames voor jullie hulp  |
| Quote |
| Mafkees schreef op: 21-10-2012 09:38:17 |
Jo, ik herken het wel een beetje. Ik ben zelf ook gelovig opgevoed. Ik durf ook wel te zeggen dat ik in God geloof, maar zo diep of sterk een houvast hebben als mijn ouders heb ik niet. Daarvoor teveel twijfels. Ik ga nog wel eens met mijn ouders mee naar de kerk. Ook leuk om aan m'n kinderen mee te geven vind ik. En als ik daar ben heb ik hetzelfde gevoel. Alsof ik dan de tijd echt heb en iemand zegt: kom maar, je moet de drempel over, maar je gelooft. op een een of andere manier durf ik mezelf er niet aan over te geven. ik vind het namelijk niet eerlijk. ik geloof niet vol overtuiging, ik heb teveel vragen en onzekerheden. wat ik wel geloof is, dat ik deze basis van thuis heb meegekregen en je maakt tot het mens wat je nu bent. kijk om je heen, kijk of je anderen kunt helpen, wees een engel op aarde, leef met je eigen waarheid en je geloof op je eigen manier. je komt er wel...blijf lezen, nadenken en praten. de tijd zal je raad geven |
| Quote |
| Kolibrie schreef op: 21-10-2012 09:57:43 |
@Jo, het enige wat ik kan zeggen is: zoek en je zult vinden... Uit je berichtje maak ik al heel erg
op dat je al zoekende bent... De tip van de alpha cursus is een hele goeie... Ik was ook heel erg
zoekende en heb een alpha cursus gedaan, dat heeft me zo erg geholpen... Ik heb zoveel dingen gezien
en gehoord die me zo goed hebben gedaan... Het kan je afhelpen van dat " een beetje zondige" gevoel
wat je hebt... Je kunt erachter komen dat het er helemaal niet om draait of je iedere zondag naar de
kerk gaat... Dat doet niets af aan gods liefde voor jou... Verder heb ik nog een tip... Lees het
volgende eens... Deze tekst omvat alles, en krijg er zo'n warm gevoel van! Het is mij vreselijk tot
steun! http://www.fathersloveletter.com/Dutch/textdutch.html |
| Quote |
