Mama-life
| Jo schreef op: 20-10-2012 12:07:06 |
Ik ben Rooms Katholiek opgevoed, ben gedoopt en heb mijn 1e heilige Communie gedaan. Mijn oma was heel praktiserend, mijn vader had er een afkeer van, het verplichte 2 keer naar de kerk op zondag. Nu was in zijn tijd de hele mis in Latijn en 2 uur lang muisstil zitten in de kerk. Mijn moeder is ook Katholiek opgevoed, in haar slaapkamer stond als kind een Mariabeeld, met de mededeling, zij ziet alles dus vreet niks uit. We gingen naar de kerk met bruiloften, kerst, communie, pasen en uitvaarten, dus niet regelmatig. Als kind vond ik het spannend en soms ook vervelend, als het lang duurde. Op school kregen we godsdienst en dat was het, thuis waren we niet met het geloof bezig. Als ik nu in de kerk ben voor bv de schoolmis met de kerst dan gebeurt er iets in mij. Het is moeilijk uitleggen, het voelt of er "iemand" of "iets" is. Het voelt warm en vertrouwd, maar meteen denk ik dan, jij hoort hier niet want je geloofd niet. (zoals het hoort, maar hoe hoort het en wat is goed?) Als iemand direct aan mij vraagt, geloof jij in God, dan zeg ik nee, terwijl ik toch twijfel. Ik zie God niet iemand die over mensen oordeelt maar meer als een God die over ons waakt en waar we troost bij kunnen zoeken of kracht uit kunnen putten als we dat nodig hebben. Met een Reformatorische vriendin praat ik er wel eens over, maar zij zegt, je kunt niet de genade van God ontvangen als je zelf niks geeft. Je moet leven naar zijn regels en jezelf aan hem opofferen voordat je wat mag ontvangen. (dit zijn niet haar woorden hoor, zo vertaal ik het). Ik leef niet naar de bijbel, ga niet naar de kerk maar probeer wel een eerlijk en oprecht mens te zijn. Ja de hele hamvraag is eigenlijk, ben ik nu gelovig of niet? Ik hoop niet dat ik met mijn verhaal mensen kwets, ik respecteer ieder geloof en mensen die nergens in geloven. Ik zit gewoon enorm in een tweestrijd. |
| Quote |
| Esther_mv_ifmi schreef op: 20-10-2012 12:09:49 |
als jij geloofd dat je geloofd, dan geloof je. En dat je dat niet in de kerk uitdraagt, betekent
niet dat jouw geloof daarom minder is. |
| Quote |
| Jolanda1974 schreef op: 20-10-2012 12:26:24 |
Goed verwoord Esther, zo denk ik er ook over. Zelf geloof ik niet maar ben van mening dat iedereen
het geloof beleefd op zijn/haar manier. Dan is het toch altijd goed. Persoonlijk vind ik de mensen die zo zwart/wit leven als jouw vriendin een beetje "eng". |
| Quote |
| Tulp schreef op: 20-10-2012 12:33:01 |
Mijn schoonouders zijn best gelovig . zij bidden tijdens eten, op oudjaarsdag 10min voor tijd gaan ze bidden . Wij hebben kregen een ander huis, ze gingen bidden & huis inzegenen . Maar ze gaan niet naar de kerk . |
| Quote |
| Ellepellee schreef op: 20-10-2012 12:43:50 |
Ik geloof heilig en absoluut in God! Als kind moest ik élke zondag naar de kerr *wij zijn gereformeerd* en ik vond het verschrikkelijk, was geen kind voor de kindernevendienst, dus ik zal ook 1,5 uur heel stil in de kerk en ik snapte er helemaal niets van! heb wel de catechesatie en bleijdenis gedaan, onze 4 kinderen zijn gedoopt, maar ik kom niet. eer in de kerk. mijn vader had daar veel moeite mee, oma ook, want als je niet naar de kerk gaat geloof je niet! Doordat ik als kind MOEST heb ik er een grote afkeer van gekregen, daarbij heb ik ADHD, kan gewoon mijn gedachten er niet bij houden, einde van de preek weet ik echt niet waar het overging. daarnaast is het 1,5 uur op een hard bankje zitten voor mijn kapotte rug funest. ik vind dat je niet perse naar de kerk moet om te geloven, je kunt thuis uit de bijbel lezen, bidden en erbij stil staan. God houdt zeker ook zonder dat alles van je! |
| Quote |
| Bepje schreef op: 20-10-2012 13:10:09 |
Ik denk dat geloven in jezelf zit. Het hangt niet persé aan kerkbezoek vast. En iedere kerk
heeft zo zijn eigen "regels" en gebruiken. Allemaal zeggen ze ook het ware geloof uit te dragen en
allemaal zal ook wel goed zijn maar de ene past nu eenmaal beter bij jou dan de andere. Misschien heb je er iets aan om zelf thuis in de bijbel te gaan lezen en dan zien hoe dat voelt, eventueel kun je verschillende kerken bezoeken om te kijken of er een is die bij jou past. Het kan zijn dat je dan op rooms-katholiek uitkomt of iets heel anders. Er zijn ook eucemenische kerken met een mixje katholiek en protestant maar je hoeft niet. |
| Quote |
| Cassandra schreef op: 20-10-2012 13:17:16 |
Goven is iets van 'mogen' niet van 'moeten'. Van vrije keuze (ook in de Bijbel). Laat je dus voor
een ander niet bepalen hoe je 'moet' geloven. De Bijbel is een boek van minstens 2000 jaar oud. Lees het zelf en kijk wat je er zelf van vind, wat je er wél uit wilt halen en waar je minder mee hebt/bij voelt. Bedenk het eens zo: Ergens in de bijbel staat: Er is geloof, hoop en liefde, en de belangrijkste daarvan is liefde (volgens mij terug te zoeken in het boek 1 Korintiers 14). Dus níet het belangrijkste is het geloof, of de kerk, of wat een ander vind dat je geloof moet zijn, wat je moet geloven of hoevaak je in de kerk zit, of in welke kerk..... Christelijk zijn draait om meer dan een kerk of een geloof zoals een kerk dat uitdraagt, het gaan in de eerste plaats om liefde... Liefde van God naar jou (dus niet vooral veroordeling als je het fout doet, maar gewoon onbeperkte en onvoorwaardelijke liefde). En liefde van/voor jezelf: die je tot uiting mag brengen naar de mensen om je heen. Richt je daar maar op en kijk dan wat je zelf vind in het gelood en in de bijbel. Lees er wat meer over, denk er over na, maar laat je nooit opleggen hoe je moet geloven of wat je moet geloven. Veel succes met je zoektocht naar wat God, geloof, bijbel en kerk voor jou betekent! |
| Quote |
| Anne Mv 3 schreef op: 20-10-2012 14:08:06 |
Lees eens een 'makkelijke' vertaling van de Bijbel zoals 'Het Boek' En bidt of God je wil laten zien hoe/wie Hij is, of je geloof echt is. Uit ervaring weet ik dat je alles mag bidden en dat Hij je ook antwoordt geeft, vaak wel heel anders dan je denkt! Het is heel bijzonder dat je in de kerk iets ervaart van God, dat mag je koesteren! Persoonlijk zou ik op de lange termijn niet kunnen geloven zonder deel te nemen aan een gemeente/kerk omdat in de Bijbel ook staat dat we als gelovigen deel uit maken van een lichaam, de één is a.h.w. de hand, de ander de voet enzovoort. Als je deel uit maakt van dit lichaam dan kun je ook niet zonder de andere leden, juist het contact met andere leden geeft meerwaarde en groei aan je geloof (en om heel eerlijk te zijn: soms ook ergenis!) 't Hoofdstuk over geloof - hoop en liefde is 1 Korinthe 13! Ik kan voor jou niet beoordelen of je geloof 'echt' is, want dat is iets tussen God en jou. Groet, Anne |
| Quote |
| Jo schreef op: 20-10-2012 14:28:17 |
Ik heb de bijbel gelezen, zowel "gewone" als kinderbijbel. Voor mij persoonlijk is de "gewone" bijbel nogal moeilijk lezen. Als ik een deel wil begrijpen moet ik het heel vaak overlezen. Ik begrijp dat de gebeurtenissen /verhalen je wat willen leren maar ik zie de bijbel niet als gids of rode draad hoe je als mens zou "moeten" leven. Jolanda1974, ik vond iemand die Reformatorisch was ook altijd "vreemd" had mijn oordeel wel klaar. Maar nu ik haar 6 jaar ken weet ik ook waarom we elkaar hebben ontmoet. Het was duidelijk een les voor mij, zodat je mensen niet beoordeeld om wat ze zijn maar om WIE ze zijn. Het is een lieve, warme vrouw en ondanks de vele verschillen hebben we ook veel overeenkomsten. We zijn allebei mama en vrouw met de daarbijhorende levensvreugde en moeilijkheden. Natuurlijk hebben we wel eens een discussie maar we respecteren elkaar. |
| Quote |
| Jolijn schreef op: 20-10-2012 14:48:58 |
Voor mij is het minder belangrijk of er wel of niet een god bestaat (ik geloof wel in iets kosmisch,
en misschien ook wel dat god alles is, dus alles bij elkaar is god, of kosmos, en alles wat daar
deel van uit maakt is dus voor een klein deeltje god). Ik vind het wel belangrijk dat we allemaal op deze aarde zijn om er iets positiefs aan toe te voegen, op alle mogelijke niveaus. We zijn immers allemaal een kosmisch radartje met verschillende talenten, verschillende vaardigheden en verschillend niveau, met zijn alle kunnen we er iets moois van maken. Als er een god is, denk ik ook dat hij of zij dat zou willen: dat we allemaal de beste rol nemen op de wereld die we aan kunnen, op onze schouders dragen wat we kunnen en vooral veel aandacht schenken aan fatsoenlijkheid tussen mens en mens. |
| Quote |
| Jo schreef op: 20-10-2012 14:54:00 |
Jolijn, wat jij beschrijft zo denk ik ook over veel dingen. Maar als ik in de kerk kom dan voel ik iets, dan denk ik, is er toch "iemand" die me zegt. doe hier wat mee, zoek verder. Ja het is raar uitleggen omdat het een gevoel is. |
| Quote |
| Anne Mv 3 schreef op: 20-10-2012 15:01:54 |
Heb je wel eens een Alpha-cursus gevolgd? |
| Quote |
| Jo schreef op: 20-10-2012 17:42:13 |
Anne, heb er wel eens van gehoord, ik zal eens googlen. Die vriendin woont dik 200 km verderop dus samen gaan zal helaas niet gaan  |
| Quote |
| Jolanda1974 schreef op: 20-10-2012 17:55:55 |
Oh ik heb ook absoluut respect voor elk soort van geloof ook, alleen vind ik het respect andersom soms ver te zoeken. Omdat ik niet geloof of zoals jij doet, anders geloof dan dat zij doen is het niet goed. En dat stuit mij soms tegen de borst. Een ieder moet zijn geloof beleven op een manier waar zij zich in thuis voelen. En dat is een zoek tocht. Ze moeten mij ook niet gaan proberen te "bekeren" of hun geloof op te leggen. Ik heb respect voor hun geloof alleen deel ik dat gevoel niet. Maar daardoor ben je geen minder persoon in mijn ogen. En andersom merk ik wel dat het soms het geval is. Omdat ik niet geloof. Iedereen moet vooral doen op waar hij / zij zich prettig bij voelt en op welke manier dan ook.
Dat is mij om het even. Het is niet zo dat ik nooit in de kerk kom, de familie van mijn vaders kant
zijn allemaal katholiek en de broer van mijn man zit bij de pinkstergemeente. wordt onze
aanwezigheid in kerk op prijs gesteld bij elke gelegenheid dan ook, dan zijn wij daar en hebben
respect voor de gebruiken in die kerk. Ik doe alleen niet mee met de communie in de Katholieke
kerk. |
| Quote |
| Jo schreef op: 20-10-2012 18:38:46 |
Mijn vriendin zal mij nooit veroordelen omdat ik niet geloof, ze accepteerd dit. Natuurlijk zegt ze wel eens dat ze het jammer vind en dat ze het geloof mij ook gunt maar ze zal me nooit proberen te bekeren. We lijken enorm op elkaar alleen we geloven anders en dat gaat al 6 jaar goed. Ik heb haar wel eens gevraagd in het begin of het met mij om "mag" gaan volgens de regels van de kerk, maar daar maakt niemand een probleem van. |
| Quote |
| Bepje schreef op: 20-10-2012 20:58:31 |
Die alphacursus is een goed idee. Ze worden overal gegeven. |
| Quote |
| Boterbloem schreef op: 20-10-2012 21:16:46 |
Oh boy, heb al 10 keer een berichtje getikt en elke keer weggehaald, wat is dit moeilijk haha |
| Quote |
| Jolanda1974 schreef op: 20-10-2012 21:17:51 |
Gooi eruit wat je op je hart hebt Boterbloem |
| Quote |
| Petrina schreef op: 20-10-2012 21:23:27 |
Geloven in God zal zorgen voor een relatie met God, en als jij die relatie erkent, en alles wat Hij
voor jou gedaan heeft en betekend, en als je hem aan neemt in je leven als je Redder en je Leider,
dan denk ik dat je kan zeggen met overtuiging dat je gelooft. En hoe jij je geloof invulling geeft
is aan jou, laat je maar leiden door Hem, Hij weet als geen ander wat jij, en wat jullie relatie
nodig heeft om te groeien, om sterker te worden en om te vertrouwen. Iedere gelovige zal iets anders
nodig hebben om het geloof te sterken en te voeden, ieder mens is anders, en behoeft iets anders.
Ik zelf heb de uiterlijke regels van het geloof los gelaten in de zin van, ik volg niet meer de mensen regels, maar ik volg mijn hart, mijn intuitie, ik volg mijn Leider. Als ik twijfel over dingen vraag ik Hem wat Hij vind. Ik doe geen dingen meer om andere te laten zien hoe erg ik wel niet gelovig ben, niet meer om er bij te horen, want omdat ik Hem aangenomen hebt in mijn leven hoor ik er toch al bij. Lastig om uit te leggen, maar ik hoop dat je begrijpt wat ik bedoel! Suc6 met je zoektocht, vertrouw maar op Hem en op jullie relatie! |
| Quote |
| Boterbloem schreef op: 20-10-2012 21:29:53 |
Wat mij het meeste raakte in het hele stuk is: jij hoort hier niet, want je gelooft niet. Op het moment dat je opstaat voor God zal je Zijn Aanwezigheid ook kunnen ervaren. Het is een
aanwezigheid (al ik het zelf uit eigen ervaring mag omschrijving, dus kan niet zeggen of het voor
iedereen zo is) die warm is, liefdevol, heel troostend. Ik schiet heel vaak vol op dat moment, want
ik voel zo'n enorme alles omvattende liefde. En dat is echt niet elk moment van de dag, en soms niet
elke week of elke maand. Ik heb ook tijdens dat ik niets voel en gewoon geloof, vertrouw en zeker
weet omdat ik God heb ervaren en Zijn wonderen in mijn leven heb gezien. Maar ooooooh Zijn
Nabijheid, heerlijk! Mooi ;-) |
| Quote |
| Boterbloem schreef op: 20-10-2012 21:32:18 | ||
Jaaaaaa mooi! De wereld hoeft mij niet meer te accepteren, omdat God mij geaccepteerd heeft. Zo'n heerlijk gevoel! Ik vecht niet meer om erbij te horen. Mensen kunnen van mij houden zoals ik ben, maar hebben ze een hekel aan mij om wie ik ben of wat ik geloof is het ook prima. Het mag allemaal. Ik haal weinig meer uit acceptatie van mensen, want ik voel me volledig geaccepteerd. Heerlijk is dat. En dat van iemand die altijd gepest is en op de meest nare manieren bezig is geweest om geaccepteerd te worden hihi ;-) | ||
| Quote |
| Petrina schreef op: 20-10-2012 21:34:02 | ||
Wauw wat super mooi omschreven!! Ik ben het helemaal met Boterbloem eens............  | ||
| Quote |
| Jacq39 schreef op: 20-10-2012 21:34:36 |
IK geloof niet in god. Niet vanwege de Holocaust hoe kun je dat laten gebeuren als god zijnde Geloof
Niet omdat neefje is gestorven pas 8 maanden oud, een nichtje dat is verdronken met 19 mnd, een
goede vriend die stervende is met een jong gezin enz. enz. Alle ellende in de wereld. Pffff Hier
geen tweestrijd!!! |
| Quote |
| Jo schreef op: 20-10-2012 21:35:48 |
Boterbloem toe maar  Petrina, je omschrijft het zo mooi! Jou kijk op je geloof. Maar ik wil geen andere relatie met God als nu, maar ik twijfel gewoon aan alles. Zal wel komen omdat ik een tweeling ben (sterrenbeeld) |
| Quote |
| Minou schreef op: 20-10-2012 21:36:23 |
Je laatste alinea...zo waar Boterbloem..zo waar... in mijn geval zit ik mezelf soms in de weg..hihi! |
| Quote |
| Jo schreef op: 20-10-2012 21:37:18 |
Oh was al heel wat gepost voor mijn reaktie  Ga ik eerst even lezen. |
| Quote |
| Boterbloem schreef op: 20-10-2012 21:40:11 |
Oooh minoutje, wat dacht je, ik niet? Haha ik zit mijzelf ook vaak in de weg, erger nog, ik sta denk
ik ook regelmatig tussen God en een ander in, omdat ik het wel wil oplossen of het denk beter te
weten ;-) Maar ik zit het geloven niet meer in de weg, ik geloof en dat is mijn zekerheid. Evenzeker
als dat die 2 schatjes boven in bed mijn eigen kinderen zijn. Daar kan ik niet meer aan twijfelen,
aan God ook niet meer. Dat geeft wel rust. Maar het is een lange zoektocht geweest van een paar jaar
voordat ik die rust pas ging ervaren ;-) Jacq39, wat verdrietig  De wereld zit
ook vol ellende. |
| Quote |
| Minou schreef op: 20-10-2012 21:40:39 |
Ik ben ook een tweeling, maar geloof zeker..hihi! Of hij nu God heet Jehovah, gids..er is een liefde zo puuur en zo zuiver... |
| Quote |
| Petrina schreef op: 20-10-2012 21:41:15 |
Mooi om te lezen Boterbloem, hoe Zijn liefde geneest!! Je bent gegroeid als mens en dat is bijzonder
mooi om, hoe jij ook altijd de dingen zo goed kan verwoorden, je bent een bijzonder mens! Jo: Je relatie hoeft op zich niet anders te worden, maar misschien wel je kijk erop, doordat jij een hele andere relatie hebt met God, wil dat niet zeggen dat je het kleiner hoeft te maken, en wil het ook niet zeggen dat jij niet gelooft. Het is anders, omdat jij ook een ander mens bent. Dus nogmaals vertrouw op die relatie die er is, en maak het niet kleiner, en zeker: vergelijk de relatie die jij hebt niet met die van anderen, want je ziet alleen wat je ziet, maar wij mensen zien niet alles, soms kan iets zooo groot en zo bijzonder lijken, terwijl het kleinere en het fijnere misschien wel veel meer waarde heeft. |
| Quote |
| Bepje schreef op: 20-10-2012 21:48:38 |
Mooi omschreven Boterbloem ! Zo kan ik het niet maar wat jij zegt vind ik kloppen. Alleen heb ik de
acceptatie nog niet volledig, ooit hoop ik zo ver als jij te zijn. |
| Quote |
| Jo schreef op: 20-10-2012 21:50:57 |
Boterbloem bedankt, ik heb enorm veel aan jou visie Petrina, jij ook bedankt, ik voel me al iets beter en minder "zondig" Jacq38, ik vind het echt vreselijk wat je allemaal hebt meegemaakt en meemaakt. Wat een verdriet en ellende. Ik persoonlijk denk niet dat God iets kan doen, hij is tenslotte geen tovenaar die mensen beter kan maken en ons voor persoonlijk leed kan behoeden. |
| Quote |
