Yvil schreef op: 09-10-2012 15:29:06 |
mijn man heeft een burn out,hoe kan ik hem het beste helpen? iemand ervaring met een burn out? groetjes |
Quote |
Suus schreef op: 09-10-2012 16:47:27 |
Ik heb een heftige burnout gehad. Ik had het meeste aan begrip en ruimte. Ondersteuning ook trouwens. Ik weet niet waar hij last van heeft, dat kan weer heel verschillend zijn. |
Quote |
Joltje schreef op: 09-10-2012 17:42:50 |
Ik heb een behoorlijke burn out / depressie gehad en voor mij was het allerbelangrijkste begrip. En
dat was er in het begin volop, maar naarmate het langer duurde verdween het begrip, zelfs binnen
mijn gezin. |
Quote |
Boterbloem schreef op: 09-10-2012 17:44:12 |
Wat heftig voor jullie. Vooral de ruimte geven werkte hier erg goed. Wilde hij weg dan ging hij
weg, wilde hij slapen dan ging hij slapen (kreeg hij ook echt te horen, slapen als je moe bent,
leuke dingen doen, dat waar je maar zin in hebt om te doen.) Sterkte! |
Quote |
Petrina schreef op: 09-10-2012 19:38:19 |
Ik denk dat alleen je partner aan kan geven wat hij nu het meeste nodig heeft, ik kan mij
voorstellen dat dit voor iedereen anders is. Het belangrijkste is denk toch begrip op te brengen
voor hem en zijn gevoel! Blijf met hem praten, zonder te oordelen of te veroordelen. Het is enorm
lastig als je een burn out hebt... Heel veel sterkte het is zo naar om je partner zo te zien! |
Quote |
Mafkees schreef op: 09-10-2012 21:37:45 |
Hoi TO, Nare situatie, voor je man maar zeker ook voor je hele gezin. Hier ervaring met een zware depressieve man. Het enige wat ik kan doen is goed voor mezelf zorgen. Daarmee help ik hem,maar zeker ook het gezin! Sterkte! |
Quote |
Yvil schreef op: 10-10-2012 09:37:30 |
Dankjullie wel voor jullie reacties, Dat ik er grotedeels alleen voor sta ben ik gelukkig al gewend
(hij heeft een zeer onregelmatige baan) maar wil hem wel laten meedraaien in het gezin. Het gaat al
3.5 jaar niet goed met mijn man maar het is een zeer eigenwijs typ die niet zo maar iets aanneemt,
hij heeft een groot verantwoordelijksheid gevoel (naar ons gezin,ik ben tb mama) maar ook naar zijn
werk,wat hem nu dus is opgebroken en hij eindelijk (met een schop onder zijn kont van mij) naar de
huisarts is gegaan,waar mijn vermoedde bevestigd werd,Burn out.Hij is nu de zorgverzekering aan het
bellen hoe het zit met de vergoeding van de psycholoog en daarna gaat hij de psycholoog bellen voor
de eerste afspraak.Om eerlijk te zijn vind ik het allemaal heel eng om mijn man zo te zien,Mijn rots
in de branding .Ik zal er iig voor hem zijn en hem gewoon zijn ding laten doen waar hij dat moment
zin in heeft. dankjulliewel voor jullie reacties |
Quote |
Minou schreef op: 10-10-2012 09:59:44 |
Wat ben jij een lieve vrouw! En hoe zwaar en zeker weten voor jou ook! Juist zijn verantwoordelijkheidsgevoel en ( denk ik ook) perfectionisme heeft hem de das om gedaan. Nu moet hij leren dingen los te laten en aan zichzelf te werken om de juiste dosering te vinden tussen alles met werk en jullie gezin. De stap is gezet en zeker dankzij jou. Ik hoop ook dat jij hulp en steun krijgt meis...juist ook partners worden vaak vergeten. Knuf |
Quote |
Jen9 schreef op: 10-10-2012 10:02:52 |
Inderdaad.. accepteer hulp. En probeer veel met hem naar buiten te gaan.., als t kan even wandelen!
Sterkte voor jullie! |
Quote |